şiir / kör kuyu

bir kör kuyudur çıkmak isterim düştükçe derinine

kâh bir yusuftur ev sahibim kâh babilde bir serenat

kâh dümdüz olmuş çöl bir yerkürenin uçsuzluğundayım

uzak kadar tutkulu yakın kadar acıyım

ve nereye götürsem bu hummalı sancıyı

senle üleşmekteyim ıstırabı bilmeden

senle azaltmaktayım vebalini kendimin

nehir kadar ümitvar toprak kadar bıkkınım

bana göklerden gelen bir muştu olsan bile

ben sanki sözler gibi kuşkuluyum yanında

sanki bir günah kadar vicdanına yakınım

[2004]